گزارش میدانی مهر از رعایت بهداشت در تاسیسات گردشگری؛
رعایت حداقلی پروتكلهای بهداشتی در بعضی مراكز اقامتی پایتخت
وزارت میراث فرهنگی در حالی مدعی رعایت پروتکلهای بهداشتی در مراکز اقامتی است که با گشتی در برخی از مهمانپذیرهای تهران کاملا مشخص است، یا نظارتی نیست یا نظارت با تساهل حداکثری انجام می شود.
خبرگزاری مهر _ گروه جامعه: بارها وزارت میراث فرهنگی و متولیان گردشگری از تشدید نظارت ها بر تأسیسات گردشگری آگاهی داده و گفته اند که نظارت ها در دوران کرونا بر روی تأسیسات گردشگری به ویژه اقامتگاه ها شدیدتر شده است.
منتها کافی است حتی بعنوان یک مسافر، بررسی کوتاهی از چند اقامتگاه کم ستاره یا میهمان پذیر صورت گیرد، در آن صورت مشخص می شود که کمترین نظارت روی آنها شده و این اقامتگاه ها در بدترین وضعیت بهداشتی ممکن، پر از مسافر هستند!
وزارت میراث فرهنگی می خواهد تا صنعت گردشگری بعد از یک سال باردیگر رونق گیرد اما بررسی ها و نظارت های کارشناسان آن از تأسیسات گردشگری کافی نیست و گاهی درست انجام نمی گیرد در این میان وزارت بهداشت نیز کمترین توجه را به این اماکن دارد. به نحوی که تعدادی از کارکنان این اقامتگاه ها اعلام می کنند: مدتهاست بازرس از بهداشت به آنها سر نزده است!
مهمان پذیرهای خیابان های ناصر خسرو، پامنار و محله بازار تهران همیشه بیشترین مسافرها را می پذیرفتند حتی در دورانی که خیلی ها نمی توانستند اقامتگاهشان را باز کنند، آنها مسافران را در اتاق ها اقامت می دادند.
هنوز هم این مسافرخانه ها یا هتل های یک ستاره در این محدوده فعالیت می نمایند بدون اینکه تفاوتی در خدمات دهی آنها، در زمان قبل و حین شیوع ویروس کرونا وجود داشته باشد. البته یک تفاوت عمده وجود دارد و آن هم بالا رفتن نرخ اتاق ها است!
بوی تعفن فاضلاب در اتاق ها می پیچد
عمده میهمان پذیرهای خیابان ناصرخسرو در کنار هم قرار دارند هر یک، طبقه ای از ساختمان را گرفته اند. ساخت و ساز در این میهمان پذیرها به شکلی است که تنها یک فرد می تواند در بین اتاق ها تردد داشته باشد و اگر نه از همه فضای آن یک طبقه برای ایجاد اتاق استفاده شده است. تعدادی از اتاق های میهمان پذیرها در راهروی بین دو لاین به وجود آمده اند. بسیاری از آنها پنجره ای رو به راهرو، حیاط پشتی یا خیابان ندارند. اتاق کوچک، کم نور و بدون تهویه مناسب. بسیاری از آنها یک لابی کوچک به وجود آورده اند و برخی به همان لابی، کاربری رستوران نیز داده اند.
۱۲۰ هزار تومان برای یک شب اقامت در این اتاق!
شست و شوی ملحفه، پتو و تشک به ندرت انجام می گیرد چون برای صاحب میهمان پذیر هزینه بر است. بررسی میدانی خبرنگار مهر حاکی است؛ داخل اتاق یکی از این اقامتگاه ها پتوی انداخته شده روی تخت نم دار بود. متصدی میهمان پذیر دلیل را نبود فضا برای خشک شدن پتوها روی پشت بام دانست و اظهار داشت: مطمئن باشید خیلی زود خشک می شود کافی است چند ساعتی پنجره اتاق باز باشد!
لابی میهمان پذیر!
غیر از این، تصاویر تهیه شده از اتاق ها نشان میدهد کمترین نظارتی روی بهداشت این تأسیسات اقامتی انجام می گیرد. کافی است به میهمان پذیری که در یکی از کوچه های بن بست منتهی به بازار تهران می شود سری بزنید. یکی از اتاق ها را بعنوان نمونه بازدید کنید. خواهید فهمید سطل زباله و دمپایی سفید رنگ اتاق، رنگ سیاه به خود گرفته است.
برخی از هتل های یک ستاره فقط برای لابی هزینه کرده اند نه اتاق ها
پرده اتاق چرکین و قفل اتاق به درستی بسته نمی گردد اما همین مسافرخانه، شبی صد هزار تومان از مسافر بابت یک شب، هزینه می گیرند ضمن اینکه سرویس بهداشتی و حمام با سایر مسافران مشترک است.
در تعدادی از طبقات این مسافرخانه های در هم تنیده، وسایل انبار مغازه داران در راهروهای ساختمان تجاری گذاشته شده و نشان میدهد سالهاست وضعیت به همین صورت است.
پتوی نم دار روی تخت!
صدای دریل و کلنگ بنا درست در ساعت استراحت، مزاحم مسافران میهمان پذیرها است. منتها این مسافرخانه ها، بیشتر پذیرای قشر کم درآمد جامعه هستند و بنا بر این امکان اقامت در مکان های بهداشتی تر و مناسب تر را ندارند اما برای این قشر از افراد نیز مسائل اولیه بهداشتی رعایت نمی گردد. این نظارت ها بر عهده وزارت میراث فرهنگی و یا وزارت بهداشت هم که باشد، آنقدر ضعیف است که هیچکدام کمترین رعایتی نمی کنند.
جدا از عدم بهداشت در این مسافرخانه ها، هزینه ای که از مسافران گرفته می شود نیز قابل تأمل است. هزینه یک شب اقامت در یکی از همین مسافرخانه ها از صد هزار تومان برای یک نفر کمتر نیست. خیلی از آنها که یک دستشویی یا تنها یک روشویی در اتاق دارند شبی ۲۰۰ تا ۲۵۰ هزار تومان از مسافر هزینه دریافت می کنند.
راهروی میهمان پذیر
حتی اقامتگاه های محدوده بازار تهران که عنوان هتل یک ستاره را سردر خود دارند کمتر از ۲۵۰ هزار تومان برای یک شب، اتاقی به مسافر نمی دهند. این اتاق ها اگر دارای سرویس بهداشتی و حمام باشد، گران تر هستند.
سوال اینجاست که بازرسان و کارشناسان وزارت میراث فرهنگی چقدر از این تأسیسات گردشگری بازدید کرده اند، آیا تنها بسنده کردن به چند مسافرخانه پر امتیاز در تهران، کافی است تا بتوان اظهار داشت که وزارت میراث فرهنگی روی اجرای پروتکلهای بهداشتی مراکز اقامتی نظارت شدید دارد؟ اگر این شدت یا اصلاً نظارت وجود داشت، چگونه چنین مهمانپذیرهایی اجازه فعالیت پیدا می کنند؟
نیم نگاهی به این میهمان پذیرها، (در صورتی که جای خالی داشته باشند!) مشخص خواهدنمود تنها چیزی که در آنها رعایت نمی گردد، استفاده از ماسک، محلول های ضد عفونی کننده دست و سطوح و فاصله اجتماعی است و البته هر آنچه که به پروتکلهای بهداشتی مربوط می شود!
طبق دستورالعمل مقابله با کرونا در تأسیسات گردشگری مهر و سجاده نباید در اتاق ها باشد
چندی پیش ولی تیموری، معاون گردشگری وزارت میراث فرهنگی اظهار داشت: تشدید نظارت بر حسن اجرای پروتکلهای بهداشتی در تأسیسات گردشگری با هدف اعتمادسازی نزد گردشگران با اعزام ناظران استانی انجام می شود. باتوجه به ضرورت اعتمادسازی مجدد در بین اذهان عمومی در خصوص ارائه خدمات ایمن به گردشگران از طرف اجزا و مؤلفه های مختلف زنجیره تامین خدمات گردشگری، با ارسال پروتکل ها و چک فهرست های نظارتی به کلیه ادارات کل استانی بمنظور نظارت دقیق بر اجرای مؤثر پروتکلهای بهداشتی در تأسیسات گردشگری در دستور کار قرار گرفته است. مبنای این نظارت ها، «دستورالعمل سفر هوشمند» یا (سفر همراه با سلامت)، تعیین شده است.
شست و شوی ملحفه ها و پتوها پس از خروج مسافر انجام نمی شود
به نظر می رسد وزارت میراث فرهنگی که این پروتکل و چک فهرست ها را به اداره های کل میراث فرهنگی می فرستد، باید نیم نگاهی نیز به تأسیسات گردشگری شهر تهران داشته باشد و از بازرسی های اداره کل میراث فرهنگی استان تهران، گزارش واقعی درخواست کند.
این مطلب را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب