گزارش مهر از برپایی جشن یلدا در خاورشهر؛
یلدا در كنار بچه های كوره های آجرپزی
مبل زیبا: بچه های کوره آجرپزی زیر بار بی توجهی جامعه و خانواده فراموش شده اند؛ بچه هایی که خیلی باهوش و با استعداد هستند. این خیلی من را آزاد می دهد.
خبرگزاری مهر؛ مجله مهر _ مرضیه کیان: «خاله تو رو خدا بمونید بازم باهامون بازی کنید، انقدر زود از پیشمون نرید…»
این جمله ای است که هر دفعه ناهید باقری می خواهد از بچه های کوره آجرپزی "صداقت" و "ثابت نو" خداحافظی کند، می شنود.
ناهید باقری ۳۶ سال دارد و کارشناس علوم تربیتی است. او یکی از تکنسین دارویی های بیمارستان آتیه است که اوقات فراغتش را در گروه جهادی حنیفا که به سرپرستی نسترن دانه کار است، می گذراند.
باقری نخستین فعالیت جهادی خودرا در نخستین اردوی جهادی گروه که در کرمانشاه بود شروع کرد؛ یعنی از سال ۹۵.
او می گوید: «خیلی دوست داشتم که در اردوهای جهادی شرکت کنم و گروه جهادی حنیفا این فرصت را هم برای من و هم برای بسیاری از خانم های فعال و علاقمند به کارهای جهادی فراهم نمود.»
دغدغه این گروه، شاد کردن دل بچه ها در مناطق محروم خصوصاً کوره های آجرپزی است. گروهی که ناهید در آن فعالیت دارد، کوره آجرپزی منطقه خاورشهر است. در دل هر کدام از این مناطق، کوره های زیادی وجود دارد که هر کدام به نام مالکشان نام دارد؛ فرهنگ حاکم بین این کوره ها اجازه نمی دهد که همه بچه ها در یک مکان جمع شوند تا وقتی حنیفایی ها به آن جا می روند، خدماتشان شامل حال همه بچه ها شود؛ بنابراین ناهید به همراه گروهی که به خاور شهر می رود، روی بچه های کوره "صداقت" و "ثابت نو" متمرکز هستند. وقتی علت انتخاب این کوره ها را از باقری جویا شدم، اظهار داشت: «در فصل زمستان که این کوره ها فعال می شوند، جمعیت بیشتری از بچه ها در این دو کوره هستند.»
یلدای مهربانی
از سال ۹۵ که این گروه بطور رسمی فعالیت خودرا شروع کرد، در کنار برگزاری کلاس های فوق برنامه ورزشی و هنری و تقویت پایه تحصیلی هر سال بنا به مناسبت های مختلف مذهبی یا آئینی، برنامه ای برای بچه ها در نظر می گیرد. مناسبت شب یلدا هم بهانه ای شد تا گروه جهادی حنیفا روز جمعه ۲۸ آذر ماه با کلی وسایل راهی کوره صداقت شود؛ کیک، آجیل، میوه، شال، کلاه، دستکش، لباس گرم، اسباب بازی، کتاب و لوازم التحریر از وسایلی بود که همراهشان برده بودند.
ناهید از مراسم یلدایی که دو روز جلوتر برای بچه ها گرفتند می گوید: «جایی که خانواده ها در کوره صداقت زندگی می کنند، جایی شبیه به کاروانسرا است که ما برای برگزاری جشن از محوطه کاروانسرا استفاده کردیم. ۱۰ مربی خانم بودیم که راهی شدیم؛ بقیه مربی ها به اقتضای شرایطی که دارند نتوانستند با ما همراه شوند، یعنی هر دفعه که برنامه ای داشته باشیم فقط برخی از مربی ها می آیند، چون هرکدام از مربی ها شاغل هستند و با عنایت به موقعیتی که دارند حضور پیدا می کنند.
ساعت ۹ بامداد در کنار حدود ۴۰ کودک کوره صداقت، جشن یلدا گرفتیم و فلسفه شب یلدا و آداب و رسوم ها را برایشان گفتیم، تا هم با فرهنگ کشورشان آشنا گردند، هم بهانه ای باشد تا یاد بگیرند در آن زندگی گروهی که دارند، چطور باید نکات بهداشتی و پروتکل ها را در این شرایط اوج کرونا رعایت نمایند.
دیدن شادی و خوشی بچه ها، عجیب برایمان دلچسب است. ذوقی که در چشمان کودکانه شان می بینیم، انگیزه ادامه دادن این راهی است که انتخاب کردیم.
هنگام ظهر، وقتی جشن به اتمام رسید و خواستیم از بچه ها خداحافظی نماییم طبق معمول، جمله همیشگی را شنیدیم: «خاله تو رو خدا بمونید بازم باهامون بازی کنید، انقدر زود از پیشمون نرید…» ما هم با این وعده که «باز هم پیشتون میایم» راضی شان کردیم و برگشتیم، اما کارمان تمام نشده بود، چون ما بسته ها و وسایل بیشتری همراهمان برده بودیم که می خواستیم به کوره های دیگر هم برسانیم.»
ناهید باقری و دوستانش مدام یاد برق امیدی که در چشمان بچه ها موج می زند، می افتند و همین موجب می شود که هر کاری از دستشان برمی آید برای این بچه ها انجام دهند؛ بچه هایی که علاوه بر فقر اقتصادی، فقر فرهنگی هم دارند و عجیب تشنه محبت هستند و کمی بازی و خوراکی و کشیدن دست نوازش بر سرشان دنیایشان را رنگی می کند.
منبع: mobleziba.ir
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب